کانون نویسندگان ایران در بیانیه ای که به مناسبت پانزدهمین سالگرد قتل محمد جعفر پوینده و محمد مختاری و دیگر قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای در ایران منتشر کرده همگان را به شرکت در مراسمی در پانزدهم آذرماه در گورستان باباطاهر و بر مزار دو قربانی قتل های زنجیره ای، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، دعوت کرده است.
در این بیانیه قتل این دو عضو کانون نویسندگان به منزلۀ خفه کردن صدای آزادیخواهانی تعریف شده که "می کوشیدند با گسترش آزادی بیان بستری فراهم آورند که همگان و از میان مخالفان خودکامگی، خفقان، فساد و بهره کشی بتوانند خواسته های خود را فریاد بزنند و برای تحقق آنها مبارزه کنند."
بیانیۀ کانون نویسندگان با اشاره به قتل داریوش فروهر و پروانه اسکندری که تقریباً همزمان با قتل پوینده و مختاری، دو عضو کانون نویسندگان صورت گرفت، تأکید کرده است که "البته قتل های سیاسی زنجیره ای تنها محدود به این چهار تن نبود" و "سررشتۀ" این قتل های هدفمند و طراحی و سازماندهی شده به سال 1358 می رسد.
به نوشتۀ این بیانیه "بسیارانی که می توانستند در آگاهی بخشی به مردم و اثرگذاری بر تحولات فرهنگی و اجتماعی سهمی داشته باشند در شهرهای مختلف به دست جوخه های مرگ از پا درآمدند".
قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای در ایران، به نوشتۀ بیانیۀ کانون نویسندگان، همگی در اصل قربانیان "نفرت کور" مستبدان در این کشور بوده اند و "هنوز شمار بالایی از عاملان، مباشران و معاونان این قتل ها در خفا به سر می برند" و دستگاه قضای جمهوری اسلامی اقدامی برای شناسایی و محاکمۀ علنی و منصفانۀ آنان انجام نداده است. بیانیۀ کانون نویسندگان در پایان می افزاید : "اگر هزار سال نیز بدین گونه بگذرد باز هم چنان خواهان محاکمه و مجازات آمران و عاملان قتل تبهکارانۀ محمد مختاری و محمدجعفر پوینده و دیگر قربانیان قتل های سیاسیِ زنجیره ای در دادگاهی علنی و عادلانه هستیم!"
در این بیانیه قتل این دو عضو کانون نویسندگان به منزلۀ خفه کردن صدای آزادیخواهانی تعریف شده که "می کوشیدند با گسترش آزادی بیان بستری فراهم آورند که همگان و از میان مخالفان خودکامگی، خفقان، فساد و بهره کشی بتوانند خواسته های خود را فریاد بزنند و برای تحقق آنها مبارزه کنند."
بیانیۀ کانون نویسندگان با اشاره به قتل داریوش فروهر و پروانه اسکندری که تقریباً همزمان با قتل پوینده و مختاری، دو عضو کانون نویسندگان صورت گرفت، تأکید کرده است که "البته قتل های سیاسی زنجیره ای تنها محدود به این چهار تن نبود" و "سررشتۀ" این قتل های هدفمند و طراحی و سازماندهی شده به سال 1358 می رسد.
به نوشتۀ این بیانیه "بسیارانی که می توانستند در آگاهی بخشی به مردم و اثرگذاری بر تحولات فرهنگی و اجتماعی سهمی داشته باشند در شهرهای مختلف به دست جوخه های مرگ از پا درآمدند".
قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای در ایران، به نوشتۀ بیانیۀ کانون نویسندگان، همگی در اصل قربانیان "نفرت کور" مستبدان در این کشور بوده اند و "هنوز شمار بالایی از عاملان، مباشران و معاونان این قتل ها در خفا به سر می برند" و دستگاه قضای جمهوری اسلامی اقدامی برای شناسایی و محاکمۀ علنی و منصفانۀ آنان انجام نداده است. بیانیۀ کانون نویسندگان در پایان می افزاید : "اگر هزار سال نیز بدین گونه بگذرد باز هم چنان خواهان محاکمه و مجازات آمران و عاملان قتل تبهکارانۀ محمد مختاری و محمدجعفر پوینده و دیگر قربانیان قتل های سیاسیِ زنجیره ای در دادگاهی علنی و عادلانه هستیم!"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر