آقای وکیل به " هتل اوین " خوش آمدید!

چهار نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی بالاخره موفق شدند، در روز دوم بهمن 1391 بعد از گذشتن سه سال از واقعه دستگیر و زندانی شدن عده زیادی از مردم ایران، که برای اعتراض به انتخابات تقلبی دوره دهم ریاست جمهوری، در خیابانهای کشور دست به تظاهرات زده بودند؛ از زندان اوین اوین بازدید بکنند. این بازدید در حالی انجام شده که بسیاری از زندانیان سراسر کشور، از رفتارهای بد مسؤلان زندانها، اوضاع اسفناک ساکنان بی پناه آنجا، و شرایط بسیار بد تمامی زندانهای کشور شکایت دارند! اما یکی از این نمایندگان ( صفر نعیمی نماینده شهرستان آستارا " که عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس نیز می باشد؛ پس از بازدید از زندان اوین، در مصاحبه ای با خبرگزاری ایسنا، بسیار از وضعیت خوب این زندان، آشپزخانه مجهز آنجا، و بهداری آن که همیشه دکتر و متخصص برای رسیدگی به بیماران زندان آماده اند تعریف و تمجید نموده است. آقای وکیل، آنجا را " هتل اوین " نامیده، و اوضاع زندان را خوب و مناسب توصیف کرده است! در این رابطه بانو فخرالسادات محتشمی پور، همسر مصطفی تاجزاده، که از فردای انتخابات 88 در زندان اوین به سر می برد؛ با انتشار دادن نامه ای ضمن متذکر شدن چند نکته به این وکلا، پرسش مهمی را از آقای وکیل نموده است. خانم محتشمی پور گفته، اگر نمایندگان مجلس صداقت ندارند لااقل سکوت کنند. ایشان در نامه خود از تأخیر در درمان بیماری زندانیان، استفاده از سلولهای انفردای، و بازجوئی های خشن نوشته؛ و از آن نمایندگان پرسیده: " آیا موفق شده اید از شکنجه گاههای مخفی زندان اوین بازدید بکنید؟ " ! بیان این نکته ها و طرح این پرسش از سوی بانو محتشمی پور، تعبیر حقیقی کسی از این بازداشتگاه است؛ که همسرش نزدیک به چهار سال است که در این زندان متحمل تمام مواردی که در بالا بیان گردید است. اما سخن یاوه ای که صفر نعیمی پس از بازدید نمودن از زندان اوین به خبرنگاران گفته است؛ مانند زوزه گرگ های وحشی است، که حتی همان نیمه جان آن زندانیان بدبخت را هم نتوانسته تحمل بکند. شاید هم آنقدر قسی القلب تشریف دارد، که می پندارد این افراد زندانی را باید خیلی بیشتر آزار و شکنجه می کرده اند که انجام نشده. شاید هم منظور او کنایه زدن به کارکنان زندان بوده، و با این روش می خواسته به آنان حالی بکند؛ که آنها وظیفه شان را خوب انجام نداده اند! سلولهای انفرادی بسیار کوچک، به اندازه کافی زندانیان داخل فضای تنگ خودشان را آزار می دهند. این گروه از اسیران زندانی، حتی حق " هواخوری" را ندارند؛ و به آنها اجازه داده نمی شود که مانند دیگر زندانیان در محوطه به هوا خوری بپردازند. آنها اجازه ملاقات ندارند، بدرفتاری های زندانبانان، عدم رسیدگی به زندانیانی که بیمار هستند، وضعیت نامناسب تغذیه ایشان و بسیاری دیگر از این دسته از ناملایمات، مواردی هستند که به همه زندانیان، به ویژه آنهائی که در سلولهای انفرادی به سر می برند تحمیل می شود! شایسته است که آقای صفر نعیمی نماینده مجلس شورای اسلامی، که عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس نیز هست؛ خودشان مدتی به این هتل بروند، و چند روزی از تعطیلات خویش را در آنجا بگذرانند؛ بعد اظهار نظر تمسخر آمیزشان را مطرح بکنند که : " آنجا زندان نیست، بلکه هتل اوین است. " ! امید که اقامت در این هتل بی ستاره با تمامی مزایائی که دارد؛ نصیب وی و بقیه همفکران سیه دل ایشان، و نیز سران جنایتکار این حکومت منفور هم بشود؛ تا آنگاه بفهمند که " یک من ماست، چقدر کره می دهد؟ " !