همه ما واقعه به قتل رسیدنِ علی اصغر، فرزند شیرخوارِ امام سوم شیعیان (حسین بن علی) به وسیله تیری که توسط حرمله به گلویش پرتاب شد را شنیده‌ایم. مبلغان و مداحان شیعه چنین نقل می‌کنند که حسین بن علی فرزند شیرخوارش علی اصغر را مقابل سپاهِ یزید می‌گیرد و خطاب به آنان می‌گوید: دستکم به این طفل معصوم که تشنگی امانش را بریده است، کمی آبد بدهید و سپس حرمله که گویا کمان‌دارِ قابل و ورزیده‌ای بوده، تیری را به قصد کشتن علی اصغر رها می‌کند، و آن تیر گلوی طفلِ خردسال را می‌درد! و این در حالی است که مورخین و راویانِ بزرگی مانند: طبری و ابن اثیر نقل کرده‌اند که حسین بن علی پیش از آغاز جنگ استحمام کرده و برای زدودنِ موهای زائد بدنش واجبی کشیده است.
طبری این‌گونه روایت کرده است که:
پیش از شروع جنگ در کربلا حسین فرمود خیمه‌ای به پا کنند، آن‌گاه حسین بن علی وارد خیمه شد و نوره کشید (نوره کشیدن یعنی واجبی کشیدن) و چون امام حسین فراغت یافت دیگران رفتند و نوره (واجبی) کشیدند.
تاریخ طبری، جلد هفتم، صفحه ۳۰۲۱
ابن اثیر نیز در کتاب "الکامل فی التاریخ" جلد پنجم، صفحه ،۲۲۳۵ چنین نقل می‌کند که:
چون به حسین نزدیک شدند، فرمود که برای او سراپرده‌ای برافراشتند، آن‌گاه فرمان داد که اندازه‌ای مشک آوردند و در جامی بزرگ با آب در آمیختند. در این هنگام حسین به درون شد و نوره مالید و سر و تن بشست و بر سراسر پیکر نازنین گلاب افشاند و شادان و چابک و دمان و آراسته بیرون آمد.
این اسناد تاریخی که توسط بزرگان امرِ تاریخ‌نگاری در جهان اسلام، مکتوب و نقل شده‌‌اند، نشان می‌دهد که حسین بن علی و همراهانش آن‌قدر آب در اختیار داشته‌اند که حتی استحامم کرده و موهای زائد تنشان را زدوده‌اند و داستان عدم دستری به آب و امثالهم، صرفا دروغ‌زنی و مهمل‌پراکنی آخوندهای شیعه و مداحان تحت امرشان است تا با هر چه دِرام‌تر کردنِ واقعه عاشورا و با سوءاستفاده از عواطف و احساسات مردم دکانی به راه انداخته و از این طریق جیب‌هایشان را پُر کنند.
داروی با شما. . .
برگرفته از تاربرگِ به نام انسان بخشنده مهربان
طبری این‌گونه روایت کرده است که:
پیش از شروع جنگ در کربلا حسین فرمود خیمه‌ای به پا کنند، آن‌گاه حسین بن علی وارد خیمه شد و نوره کشید (نوره کشیدن یعنی واجبی کشیدن) و چون امام حسین فراغت یافت دیگران رفتند و نوره (واجبی) کشیدند.
تاریخ طبری، جلد هفتم، صفحه ۳۰۲۱
ابن اثیر نیز در کتاب "الکامل فی التاریخ" جلد پنجم، صفحه ،۲۲۳۵ چنین نقل می‌کند که:
چون به حسین نزدیک شدند، فرمود که برای او سراپرده‌ای برافراشتند، آن‌گاه فرمان داد که اندازه‌ای مشک آوردند و در جامی بزرگ با آب در آمیختند. در این هنگام حسین به درون شد و نوره مالید و سر و تن بشست و بر سراسر پیکر نازنین گلاب افشاند و شادان و چابک و دمان و آراسته بیرون آمد.
این اسناد تاریخی که توسط بزرگان امرِ تاریخ‌نگاری در جهان اسلام، مکتوب و نقل شده‌‌اند، نشان می‌دهد که حسین بن علی و همراهانش آن‌قدر آب در اختیار داشته‌اند که حتی استحامم کرده و موهای زائد تنشان را زدوده‌اند و داستان عدم دستری به آب و امثالهم، صرفا دروغ‌زنی و مهمل‌پراکنی آخوندهای شیعه و مداحان تحت امرشان است تا با هر چه دِرام‌تر کردنِ واقعه عاشورا و با سوءاستفاده از عواطف و احساسات مردم دکانی به راه انداخته و از این طریق جیب‌هایشان را پُر کنند.
داروی با شما. . .
برگرفته از تاربرگِ به نام انسان بخشنده مهربان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر