سیاست: زندگی سخت و دشوار جوانان، در پس پرده و دور از چشمان آخوند...

سیاست کلی رژیم اسلامی

رژیم اسلامی تنها یک سیاست دارد و آنهم دنباله روی مردم و تکرار گفته ها و انجام دادن خواست های دکان داران دین بدون هرگونه قید و شرط و هیچ گونه اعتراض است. این رژیم به مردم می گوید: ” کورشو، کرباش، بی حرکت بمان، و حتی فکر نکن”. بنابراین، بودن در کنار و زیر چتر این رژیم، همه چیز با سکوت، یا موافقت و تسلیم بودن پایان می یابد.

در این تصویر دختری نماز می خواند و دختر دیگری به سیگار کشیدن می پردازد. این آزادی است و حق انتخاب آن با جوانان است. زیرا هرکدام برای آنها آرامش به وجود می آورد.

خروش جوانان

ممکن است این دستورهای فاشیستی رژیم و این که مردم را در قالب و جلدی که خود دوست دارد در آورد، برای افراد در سن بالا و پیر، و یا زنان و مردان ناآگاه و کم سواد پذیرفته شود و آنان کورکورانه به دنبال آخوند خواسته های ضد انسانی او را تقلید و به اجراء در آورند، ولی این خواسته های دیکتاتوری و دور از هر منطق و منش انسانی برای انسان های با خرد و با فرهنگ، و حتی جوانان پرشور و خروشان عملی نیست و کاری را که رژیم در ساکت کردن و در قفس نهادن این گروه انجام می دهد، هرگز به جایی نخواهد رسید و آب در هاون کوبیدن است.

دو دختر جوان ایرانی تمرین ویولین می کنند. این کار از دید آخوند بد چشم و هیز گناه است. زیرا دختران و زنان تنها به درد کار آشپزخانه و اتاق خواب می خورند. آخوند بیشرف به خود اجازه می که در حریم دیگران وارد شده و نسبت به دیگران تععین تکلیف کند.

در این تصویر جوانان به کارهای ورزشی، ژیمناستیک و بدن سازی می پردازند. آنچه را که برای نشاط و شادمانی و پرورش اندام آنان مفید است و آخوند بی صفت و فرومایه آن را درک نمی کند و تنها توجهش به سکس زنان است.

جوانان دوست دارند آواز بخوانند، در محیطی ازاد و دور از سر خر آخوند با فعالیت های هنری و بروز استعدادهای ذاتی خود، راه و روش زندگی و آینده خود را پیدا کنند. بنابراین، هرچند قفس و زندان بیشتر ساخته شود، پرواز جوانان، این عقاب های تیز بال نیز بیشتر خواهد شد.
تجربه این سه دهه نشان داده که رژیم نتوانست با ایجاد رعب و وحشت، زندانی کردن و اعدام این شیردلان غران، آنان را به قفس در آورد و از هرگونه جنبش و فعالیت باز دارد.

جوانان که از هر تفریخ و سرگرمی درست مانند داشتن رادیو، تلویزیون، موزیک، تئاتر و نمایش، ورزش های متفاوت، مسافرت آزاد و دیگر فعالیت ها محرومند، به ناچار به قلیان و مواد مخدر و مشروبات غیر استاندارد سمی پناه می برند.

زندگی در پشت پرده

هنگامی که آزادی راازفرد می گیرند و او را ناچار به سکوت و بی حرکت ماندن می کند، راه پنهان کاری و پشت پرده ماندن و دو رویی در اجتماع در پیش می گیرد. گروهی از جوانان که بر آنها ظلم و ستم فرا رفته و غرورشان شکسته شده، چنانچه نتوانند در راه خواسته های طبیعی و منطقی خود گام بردارند،. به ناچار به الکل و مواد مخدر پناه می برند تاهمه چیز را فراموش کنند و در دنیایی دور از ستم و زورگویی وارد شوند. نتیجه و ثمره این ستمکاری و دیکتاتوری آخوند حاکم بر ایران، نسل سوخته و به هدر رفته اجتماعی است که می بینیم.

گروه دیگر جوانان و افراد مصمم و تسلیم ناپذیر در گوشه ها، کناره ها، و در پس پرده و دور از چشمان پر از کینه و نفرت آخوند به فعالیت های علمی، هنری، ورزشی، آواز خوانی موزیک، پایکوبی، نقاشی، مجسمه سازی، اجرای نمایشنامه و فیلم برداری می پردازند. چنانکه امروزه بیشتر جوانان، از همین روش آموزش دور از چشمان آخوند ضد انسان، به نتایج بسیار عالی و خوب بین المللی دست یافته اند.

آخوند از زنان چه می خواهد، رفتن در گونی، نفس نکشیدن، مطیع و برده بودن، و به صف ایستادن و تکرار کلمات و جملاتی که خود مفهوم آن را نمی فهمند و طوطی وار بیان می کنند و اگر هم بفهمند می بینند که چه جملات مسخره ای را بیان می کنند که از شان یک فرد آزاد اندیش به دور است.

گزارشی از روزنامه نیویورک تایمز

روزنامه نیویورک تایمزThe New York Times در شماره ۱۶ ژانویه ۲۰۱۴ (۲۶ دیماه ۹۲) خود گزارشی دارد از وضع کار و کوشش و تلاش گروهی از جوانان ایران که به ناچار در پس پرده و دور از چشمان هیز آخوند به فعالیت می پردازند. عکس های این گزارش به وسیله آقای حسین فاطمی روزنامه نگار پیشین ایران گرفته و آماده شده است. بر اساس این گزارش، جوانان ایرانی دونوع زندگی دارند: یکی در اجتماع که نباید از دایره قرمز بسیار محدود و فشرده آخوند بیرون روند، و دیگر زندگی در پس پرده بنا به خواسته های باطنی و طبیعی آنها و به دنبال استعداد فراوان و خروش و طغیان جوانی در آنها است.

از آنچه گذشت:

روزنامه نیو یورک تایمز از زندگی در پس پرده جوانان ایران دور از چشم هیز و دخالت های بی جا و غیر انسانی آخوند را گزارش می دهد. از آن جا که به دور هم میهنان، به ویژه جوانان از سوی رژیم خودکامه خط قرمزی کشیده شده و آنان را در دایره بسیار کوچکی قرار می دهد، جوانان از هرگونه تلاش و فعالیت اجتماعی محرومند و به ناچار فعالیت و تلاش خود را در پس پرده و دور از چشم هیز آخوند به اجراء در می آورند.

در این فرتور، دختران ایرانی در یکا مغازه زیرلباس فروشی به نمونه های زیرپوش نگاه می کنند. کاری که از دید آخوند حیله گر جرم و بی اساس است.

جوانان ایرانی در یک روز تابستانی گرم در استخر به شنا و استراحت می پردازند. این حق طبیعی هر انسان است و به کسی ربطی ندارد.

کارهای هنری مانند آموزش و اجرای موزیک، نمایشنامه، تمرین آواز خوانی، پایکوبی، نقاشی، مجسمه سازی و دهها هنر و انگیزه دیگر در تاریکی و درون زیر زمین ها و انبارها صورت می گیرد. گرچه آخوند نتوانسته با ایجاد همه گونه رعب و وحشت جلو سیل خروشان و غرش رعد آسای جوانان را بگیرد ولی باید پذیرفت که درر کنار همه کارهای هنری و تلاش های سازندگی، پناه بردن به الکل و مشروبات کشنده، و مواد مخدر و ترویج و توسعه فساد و فحشاء و روسپیگری نیز در این زندگی در پس پرده به چشم می خورد و شماری از جوانان ما که می توانستند در اجتماع باز و در یک دموکراسی و در کنار مردم، به کارهای سازندگی و خود سازی بپردازند، در دام اینگونه فساد و تباهی ها فرو رفته، و بخشی از نسل سوخته کنونی را تشکیل می دهند.

نکته پایانی:

از آنچه گذشت می بینیم که برای شکوفایی و رشد خلاقیت و سازندگی فکری جوانان، و برای نجات آن دسته که در پس پرده با اعتیاد به مواد مخدر و نوشیدن مشروبات غیر استاندارد و تقلبی، دورن فساد و تباهی فرو می روند، باید جامعه ای باز و دور از هرگونه فشار و تحمیل و زورگویی به وجود آید. برای این کار، به یک جامعه باز آزاد و همراه با دموکراسی نیاز است تا از حیف و میل شدن جوانان، و گسترش نسل سوخته جلوگیری شود. لازمه این کار نیز رها شدن مردم ایران از شر وجود آخوند و آخوند نما و افرادی است که تیشه به ریشه فرهنگ و هنر و تاریخ ایران می زنند و سوای خیانت و تباهی جامعه ایرانی هدف دیگری ندارند.